اتاق فرار ضد

  صدای زنگ در، شما رو به خودتون میاره... . شما رو دعوت کردن به تماشای یه نمایش توی تماشاخونۀ تئاتر ملل؛ نمایش «دل‌باخته». اونجا که چن سالی می‌شه متروکه شده، دیگه اونجا نمایشی روی صحنه نمیره، اصلا آخرین نمایشی که اونجا اجرا شد، همین تئاتر دل‌باخته بود. چن دقیقه‌ای می‌شه که تو چارچوب در وایسادید و دارید فکر می‌کنید اما به‌نتیجه‌ای نمی‌رسید. چیزی که تعجبتون رو پررنگ می‌کنه اینه که خود «ماهرخ» بازیگر نقش اول نمایش، شما رو دعوت کرده. زیر لب چن بار اسمشو آروم تکرار می‌کنید؛ ماهرخ جاوید، ماهرخ جاوید، ماهرخ… . بلاخره تصمیمتون رو می‌گیرید با چن تا از دوستاتون راه می‌افتید سمت محل اجرای نمایش.روی در ورودی اصلی خاکِ‌ عالم نشسته ولی قفل نیست، نیمه‌بازه. از لای در سرک می‌کشید تو لابی تماشاخونه. همه‌چی‌ تروتمیزه، درست همون‌جور که باید باشه، همون‌جور که بود، مثل همون قدیم‌ها. چشمک لامپ نئونی «گیشه» یه خاطر جمعی بهتون میده که ناخودآگاه به‌سمت داخل کشیده می‌شید.انگار از درگاه زمان گذشتید و یکی یقتون رو گرفته و پرتتون کرده تو دهۀ پنجاه، شصت! جستجوگرانه چشم می‌چرخونید تو لابی و نگاهتون قفل می‌شه به‌ردیف ساندویچ‌های مارتادلا با نون بولکی که لای کاغذ کاهی منظم چیده شدن روی هم. ظرف‌های پُر و مرتب تخمه، چیپس و پف‌فیل‌ها هم تازه به‌نظر می‌رسن. عرقِ سرد نشسته روی شیشه‌های ردیف‌شدۀ لیموناد و کانادا درای، خبر از روشنی یخچال بوفه می‌ده و همۀ اینها با هم بهتون می‌گه که اگه فکر کردید تئاتر ملل مخروبه شده، سخت در اشتباهید.لابی یه راهروی تقریبا بلنده که از تابلوهای راهنماش می‌‌فهمید، به‌کلی اتاق ختم می‌شه. اینکه خودتون رو راضی کنید که اونجاها نرید کار سختیه ولی بلاخره از پسش برمیاین.درهای سالن چارطاق بازه و ماموری نیست که بخواد بلیط شما و دوستاتون رو چک کنه و برای همین می‌رید داخل و روی صندلی خودتون می‌شینید. هوای سالن سنگینه ولی بهش اهمیت نمی‌دید، چیزی که براتون عجیبه اینه که غیر از شما و دوستاتون هیچ‌کسِ دیگه‌ای تو سالن نیست! حتی توی لابی هم هیچ‌کسی نبود! توی همین فکرهایید که صدای بسته‌ شدن در‌های سالن شما رو به‌ خودتون میاره، چراغ‌های سالن آروم‌آروم نور کم می‌کنن و خاموش می‌شن، به موازاتش پروژکتورهای سِن جون می‌گیرن. چند ثانیه بیشتر نمی‌گذره که پرده شروع می‌کنه به کنار رفتن و نمایش آغاز می‌شه و تازه اون‌وقته که می‌فهمید…!نمایش‌ دل‌باخته چی رو می‌خواد بهتون بگه؟ پشت پردۀ دیالوگ‌های ماهرخ جاوید چیه؟ چرا هیچ‌کسی جز شما توی سالن نیست؟ اینجا چه خبره؟ اینها سوال‌هاییه که باید خودتون جواب‌هاش رو پیدا کنید. از تاریکی سالن نمایش که نمی‌ترسید؟!توضیحات بازی:این دنیا پر از تضاده؛ خوبی و بدی، روشنی و تاریکی، عشق و نفرت، زیبایی و زشتی و… . شما توی «اتاق فرار ضد» دقیقا شاهد این ضدیت‌ها خواهید بود.بازی اسکیپ روم ضد، تو ژانر ترسناک (وحشت) طراحی شده. درسته که این بازی معما‌محوره و شما و هم‌تیمی‌هاتون رو مجبور به فکر کردن می‌کنه اما چاشنی و روکش همه‌ی معماها یه وحشتیه که تو طول بازی، ته دل بازیکن‌ها رو خالی می‌کنه. از ویژگی‌های این اتاق فرار می‌شه به نقشه‌باز (Open Map) بودنش اشاره کرد یعنی شما می‌تونید حین بازی، به هر کجایی از لوکیشن که خواستید، برید و ترتیبی برای مراجعه به فضاها وجود نداره.برای خیلی از پلیرها مهمه که بدونن بازی که می‌خوان انتخاب کنن از نظر سختی در چه حدیه؛ اگر بخوایم این مورد رو با عدد دادن مشخص کنیم باید از چهار، به سطح سختی اتاق فرار ضد همون نمرۀ چهار رو بدیم. از اونجایی‌ که معماهای این بازی از لحاظ طراحی، استاندارد هستن، تلاش برای راه‌حل معماها و رازگشایی اونها حس خوبی رو به بازیکن‌ها می‌ده. دقت کنین که برای موفقیت بهتر در این بازی لازمه استراتژی داشته باشین و قبل از ورود به چالش‌ها به‌صورت گروهی فکر کنین و یه مسیر برای خودتون بچینین و عجله نکنین!این بازی خیلی ویژگی‌های برجسته و خوب داره که از اون میون می‌شه به امکان تغییر دادن سطح ترس بازی اشاره کنیم که به‌ خواست بازیکن‌ها ممکنه دُوزش رو کم یا حتی بیشتر کرد.همۀ خوبی‌های اتاق فرار ضد یه طرف، تئاترهای برجسته و جالبی که تو طول بازی می‌بینید هم یه طرف. این نمایش‌ها جدا از اینکه خیلی از گره‌های داستان رو می‌تونه برای بازیکن‌ها باز کنه، حس حضور توی یه تماشاخونه رو هم برای پلرها پررنگ می‌کنه. دکور عالی و وسایل متناسب با سناریو که توی صحنه موجوده یکی از نقاط قوت این بازی محسوب می‌شه که واقعا بازیکن حس می‌کنه از نظر زمانی به چندین دهۀ قبل برگشته.بازیکن‌ها به این مورد هم توجه داشته باشن که اگر بیماری‌های تنفسی و آسم دارن بهتره قبل از بازی به گیم مستر (بازیگردان) اطلاع بدن.لوکیشن بازی:لوکیشن بازی اتاق فرار ضد، توی شهر کرج، محدودۀ سه‌راه گوهردشت هست و بهترین راه رسیدن به مکان بازی، ماشین شخصیه. بازیکن‌ها می‌تونن با ماشین شخصی مسیر سه‌راه گوهردشت، بلوار یادگار امام (شمال به جنوب) رو طی کنن و با رفتن به انتهای کوچۀ یاسر7 خودشون رو به لوکیشن بازی برسونن. جدا از اینکه محل خلوته و معمولا جای پارک راحت پیدا می‌شه، خود مجموعه هم پارکینگ داره و پلیرها می‌تونن دو تا ماشین رو داخل پارکینگ شخصی مجموعه، پارک کنن.راه دیگه‌ای که بازیکن‌ها می‌تونن خودشون رو به محل بازی برسونن، استفاده از مترو هست؛ برای این منظور پلیرها باید توی ایستگاه محمدشهر (ماهدشت) یا گلشهر پیاده بشن و با یه کورس تاکسی یا با گرفتن یه تاکسی اینترنتی خودشون رو به لوکیشن بازی اتاق فرار ضد برسونن. بازیکن‌ها اگر بخوان از مترو استفاده کنن، باید این مورد رو توی برنامه‌ریزی‌هاشون در نظر بگیرن که از ایستگاه مترو تا لوکیشن بازی چیزی حدود بیست دقیقه راهه (با احتساب ترافیک عادی منطقه).