در یک روستای کوچک و دورافتاده، خانواده‌ای ساده و صمیمی زندگی می‌کردند. اعضای این خانواده شامل مادربزرگ مهربان، پدر و مادر دلسوز و دختری خردسال به نام لیلا بودند. لیلا دختری باهوش و شاداب بود که همیشه با کنجکاوی بی‌پایانش درباره پیرامونش سوال می‌پرسید. یک روز، لیلا هنگام بازی در باغچه خانه‌شان، شیء عجیبی را در زیر خاک پیدا کرد. این شیء که به نظر می‌رسید یک عروسک قدیمی و فرسوده باشد، توجه لیلا را به خود جلب کرد. او با بی‌خبری از خطر نهفته در دل این عروسک، آن را با خود به خانه آورد. به مرور زمان، رفتار لیلا تغییر کرد. او شب‌ها با صدای زمزمه‌های غریب و متروک از خواب بیدار می‌شد و ادعا می‌کرد که صداهایی را از درون عروسک می‌شنود. والدین او تصور می‌کردند که این‌ها تنها خیالات کودکانه هستند و اهمیتی به آنها نمی‌دادند. اما شب‌های ترسناک، به روزهای وحشت می‌انجامیدند و کم‌کم رفتارهای لیلا نگران‌کننده‌تر می‌شد. او دوستان نادیدنی برای خود پیدا کرده بود و اغلب در مکالماتی با صدای آرام اما تهدیدآمیز همراه می‌شد. نگاه سرد و بی‌رحمانه‌ای در چشمانش دیده می‌شد که والدینش را به وحشت می‌انداخت تا اینکه...