44 نمونه از بدترین شکنجه های دنیا

وقتی که صحبت از بدترین شکنجه‌های دنیا به‌ میان می‌آید، منظورمان لزوما تکنیک‌ها و ابزارهای وحشیانۀ به‌کاررفته در آن‌ها نیست. منظور ما مقدار قابل‌توجهی از خلاقیت است که متاسفانه برای شکنجه‌های دردناک درنظر گرفته می‌شوند. بدترین شکنجه های دنیا، همان‌هایی هستند که باعث می‌شوند قربانی هر لحظه آرزوی مرگ کند! اما دریغ از ذره‌ای رحم؛ چرا که شکنجه‌ها چیزی فراتر از کشتن انسان‌ها هستند. هدف آن‌ها دقیقا همان چیزی‌ست که گفته شد، فرد نمیرد بلکه آرزوی مرگ کند! اگر قوۀ تصور قدرتمندی دارید، این مطلب را مطالعه نکنید، چرا‌که ممکن است در هر پاراگراف، درد شدید را در گوشت و استخوان‌هایتان احساس کنید!

ذهن انسان؛ منشا اصلی بدترین شکنجه های دنیا

ذهن، مهم‌ترین و برجسته‌ترین بخش تکامل انسان‌ها در تمامی دوران بشریت محسوب می‌شود. این بخش از دنیای انسان‌ها به‌دلیل توانایی فوق‌العاده بی‌نظیر در خلق‌کردن و شکل‌دادن تصورات یا ایده‌ها باعث شده تا نسبت به سایر موجودات، برتر به‌نظر برسد. البته نقطۀ تاریک این بخش از دنیای انسان‌ها، توانایی تبدیل تخیلات وحشتناک به کارهای واقعی است. به‌عبارت ساده‌تر، اول‌ازهمه این ذهن است که دستورالعمل و شکل یک شکنجه را می‌سازد. در گام بعدی آن‌را از طریق ابزارهای خلاقانه، روی انسان‌های دیگر پیاده‌سازی می‌کند.

تاریخ، مملو از داستان‌های شکنجه‌هایی است که توسط انسان‌های بی‌رحم و سادیستی [فرد مبتلا به سادیسم] روی دیگران اعمال شده‌اند. نکتۀ وحشتناک قضیه این‌جاست که بسیاری از افراد با استفاده از روش‌های مختلف شکنجه، روح خود را ارضا می‌کردند و به‌نوعی از این‌کار لذت می‌بردند. جدای از تمامی این بحث‌ها، شکی وجود ندارد که ذهن، منشا به‌وجود‌آمدن بدترین شکنجه های دنیا است و آن‌ها را روزبه‌روز و قرن‌به‌قرن آپدیت می‌کند. بله، درست است که آن شکنجه‌های قرون وسطایی، دیگر در هیچ کشوری [حداقل به‌صورت عمومی] اعمال نمی‌شوند، اما هنوز هم روش‌هایی وجود دارند که از آن‌ها باعنوان شکنجه نوین یاد می‌شود. گاهی آثار این شکنجه‌های نوین که به آن «شکنجه سفید» هم گفته می‌شود، بسیار ماناتر از زخم‌های بدترین شکنجه ها در تاریخ است!

لیست ترسناک ترین و بهترین اتاق فرار های تهران اینجاست:

.

شکنجه نوین یا امروزی چیست؟

به‌کارگیری روش‌ها و ابزارهای شکنجه‌گری در قرن 21 منسوخ و به‌شدت محکوم شده‌اند. تقریبا همۀ کشورهای دنیا پیمان‌های انسان‌دوستانه ازجمله کنوانسیون ژنو (Convention de Genève) را امضا کرده‌اند. آن‌ها متعهد شده‌اند که در امور بشردوستانه بین‌المللی پیش‌گام باشند. با همۀ این اوصاف، گروه‌های تروریستی یا حکومتی معدودی هم وجود دارند که دست از بدترین شکنجه های دنیا برنمی‌دارند. این گروهک‌های تروریستی حتی می‌توانند از شیشه نوشابه هم ابزاری برای شکنجه بسازند!

البته شکنجه‌های امروزی، بیشتر از جنس شکنجه سفید هستند. اگر برایتان سوال است که «شکنجه سفید» چیست؟ باید در پاسخ بگوییم که این ابزار تنبیه، نوعی شکنجۀ روحی و شکنجۀ ذهنی محسوب می‌شود. برای مثال، فرض کنید که شکنجه‌گر با استفاده از این تکنیک، قربانی را ایزوله می‌کند و روح و روان او را به‌شدت آزار می‌دهد. این نوع آزار، ازجمله بدترین شکنجه های تاریخ ایران و جهان محسوب می‌شود. شکنجه‌های سفید، رنگ‌ و بوی روانشناختی دارد و هویت فردی زندانی را از‌بین‌می‌برد یا تضعیف می‌کند. معمولا فرد شکنجه‌شونده در این مواقع «ساختار فکری» خودش را از دست می‌دهد و نمی‌تواند مثل گذشته تمرکز و تفکر کند. برای مثال، به فرد زندانی خبرهای بدی از خانواده‌اش می‌دهند که مادرش از نگرانی او، سکته کرده یا پدرش فوت‌شده. این در‌حالی‌ست که در این‌مدت به او اجازۀ ملاقات و تماس با خانواده، داده نمی‌شود و می‌بایست در سلول انفرادی خود تنها بماند.

کشتار گروه تروریستی داعش و یا حتی نحوۀ شکنجۀ طالبان، نشان‌دهندۀ شکلی از شکنجه سنتی است. در این نوع از شکنجه‌های وحشیانه و بی‌رحمانه، معمولا قربانیان با دلایل مذهبی افراطی، مورد‌شکنجۀ شدید قرار می‌گیرند تا نهایتا به‌طرز وحشیانه‌ای سلاخی شوند. بدترین شکنجه های دنیا که توسط این گروهک‌های تروریستی انجام می‌شوند، شامل این موارد هستند:

• پوست‌کندن قربانیان به‌صورت زنده‌زنده
• انداختن فرد زندانی، در برابر حیوانات درنده به‌جهت زنده‌خواری
• اسارت قربانی در مکان‌های تاریک و بسیار آلوده
• زندانی‌کردن افراد در سلول‌های انفرادی و کوچک
• سلاخی‌کردن و سَر بریدن اعضای خانواده جلوی چشم قربانی

44 نوع از بدترین شکنجه‌ها که در تاریخ ثبت شده‌اند!

در ادامه قصد داریم، به‌برخی از روش‌های شکنجه که جادوگران، حاکمان، جلادان و انسان‌های بی‌رحم با آن‌ها به‌سراغ قربانیان می‌رفتند، بپردازیم. از این موارد به‌عنوان زجرآورترین شکنجه‌ها یاد می‌شود. البته باید بگوییم که خیلی از این وسایل شکنجه‌کردن خوشبختانه دیگر منسوخ شده‌اند. احتمالا با بسیاری از بدترین شکنجه‌های دنیا ازجمله آویزان‌‌کردن، سوزاندن بدن، سنگسار و تکه‌تکه‌کردن اعضای بدن آشنا هستید. اما تابه‌حال در مورد به‌سیخ‌کشیدن یک انسان برای شکنجه‌کردن او چیزی شنیده‌اید؟

آیا می‌دانستید که بعضی از قربانیان شکنجه، زنده‌زنده و در شرایطی که دست‌ها و پاهایشان بسته بوده، کباب می‌شدند؟ پس از آشنایی با 44 نوع از بدترین شکنجه های دنیا بهتر است که حتی فکر امتحان‌کردنشان هم به‌ذهنتان خطور نکند. اگر قوۀ تصور قدرتمندی دارید و علی‌رغم توصیۀ ما هنوز به‌مطالعۀ این مطلب ادامه می‌دهید، پس تا انتها، همراه ما باشید. در پایان این مقاله در مورد یک موضوع بسیار مهم هم بحث خواهیم کرد. در مورد این‌که احتمال دارد، شما یکی از افرادی باشید که شکنجه‌کردن و یا حتی شکنجه‌شدن را دوست دارد!

1. وارونه آویزان کردن قربانی پشت دروازه شهر

یکی دیگر از بدترین شکنجه های ایرانی که البته در کمتر مواردی منجر به قتل مجرم می‌شد، آویزان کردن او به‌صورت برعکس در سردر ورودی شهرها بود. این روش شکنجه که اتفاقا بهترین روش برای تحقیر مجرمان، کافران، خطاکاران و یاغی‌ها در دورۀ قاجار و صفویه محسوب می‌شد، بعدها به‌عنوان یکی از روش‌های شکنجۀ داعش هم مشاهده شد. شاید بتوان دورۀ قاجار را به‌عنوان خشن‌ترین دورۀ حکومتی در تاریخ ایران یاد کرد که از روش‌های مختلف شکنجه برای تنبیه افراد استفاده می‌کرده است.

در این روش شکنجه، معمولا فرد خاطی یا افرادی که به‌صورت دسته‌جمعی مرتکب جرم شده بودند را در ابتدا لخت و سپس برعکس آویزان می‌کردند. همچنین، مهم بود که قربانیان را در سردر ورودی شهر یا پشت دروازه‌ها آویزان کنند تا هر شهروند یا مسافری که رد می‌شود، درس عبرت بگیرد. در واقع، ورودی‌ها یا دروازه‌های شهر در زمان قاجاریه و صفویه بیشتر به‌عنوان یک تابلوی اعلانات خیلی بزرگ در جلوی چشم مردم بود. حاکمان خون‌ریز و بی‌رحم با استفاده از بدترین شکنجه های ایرانی، سعی داشتند تا علاوه‌بر تنبیه کردن مجرمان، آن‌ها را به‌شدت تحقیر کنند.

2. تکنیک گاو برنجی

شکنجه با گاو برنجی یا the Brazen Bull، نوعی از تکنیک‌های شکنجه‌گری در یونان باستان بود که بسیاری از افراد آن‌را با عنوان گاو سیسیلی (the Sicilian Bull) هم می‌شناختند. در این تکنیک، یک قطعه عظیم‌الجثه از جنس برنج یا برنز و به‌شکل گاو ساخته‌ می‌شد. روی پهلوی این گاوِ توخالی که می‌توان از آن به‌عنوان «تابوت مرگ» شکنجه‌شونده نام برد، یک دریچه می‌ساختند. در ادامۀ این شکنجۀ کشنده، قربانی را درون این پیکرۀ عظیم‌الجثه قرار می‌دادند و زیر آن را آتش می‌‎زدند. قربانی نگون‌بخت، به‌آرامی و در فضای برنجی و کوره‌مانندِ داخل شکم گاوِ شکنجه‌گر، کباب می‌شد تا در نهایت بمیرد. این نوع مجازات که از بدترین شکنجه های دنیا محسوب می‌شود، به‌کمک یک گاو نر برنزی انجام می‌شد. وقتی فریاد قربانی [از محفظۀ بالایی که شامل قسمت دهان حیوان می‌شد] بیرون می‌آمد، حضار تصور می‌کردند که گاو نر در حال نعره‌زدن است.

نکتۀ وحشتناک این ابزار شکنجه‌گری در یونان باستان این است که بوی کباب‌شدن گوشت قربانی، از محفظۀ دهان گاو برنجی، بیرون می‌زد و فضایی رقت‌انگیز و وحشتناک را تداعی می‌کرد. برخی اسناد به‌دست‌آمده، حاکی از آن است که در انتها، گوشت کباب‌شدۀ فرد قربانی، به خورد اعضای خانواده‌اش داده می‌شد. متاسفانه این مورد آخر، به‌خودی‌خود یک شکنجۀ زجرآور برای افراد محسوب می‌شد!

3. شمع‌آجین کردن

شمع‌آجین کردن، یکی از بدترین شکنجه های ایرانی در دوران قاجار بود که در آن علاوه‌بر شکنجه شدید قربانی، اعدام یا کشتن او هم مد نظر بود. در این روش از شکنجه‌های ایرانی، در ابتدا حفره یا سوراخ‌های نسبتا عمیقی با استفاده از میلۀ داغ یا از طریق کندن گوشت تن، در بدن قربانی ایجاد می‌کردند. سپس، شمع‌ها را در این حفره‌ها قرار می‌دادند و آن‌ها را روشن می‌کردند تا کاملا بسوزند و در گوشت و خون قربانی نفوذ کنند. واژۀ «شمع‌آجین» به معنای سوراخ کردن و قرار دادن شمع در آن سوراخ‌هاست و ازجمله شکنجه‌هایی است که نوع شکنجه را با شنیدن اسم آن می‌توان حدس زد. البته گاهی غیر از شمع، قفل هم به بدن قربانی آویزان می‌کردند تا درد بیشتری را به او تحمیل کنند.

قربانیان این روش از بدترین شکنجه های ایرانی، معمولا در اثر جراحات ناشی از حفره‌ها می‌مردند. البته، سوختن ناشی از شمع‌ها و آب شدن آن‌ها در سوراخ زخم قربانی هم دست‌کمی از جراحات نداشت و ضربۀ آخر را به قربانی بخت‌برگشته می‌زد. باوجوداینکه این روش شکنجه در مقابل روش‌های دردناک و شیطانی دیگر آن‌قدرها هم دل‌خراش و زجرآور نیست، اما جالب است بدانید که بعدها از آن به‌عنوان روش تحقیر کردن قربانی هم استفاده کردند. در این روش، پس‌از شمع‌آجین کردن قربانی، جسد او را در میان مردم می‌چرخاندند تا هم تحقیر و هم درس عبرتی برای سایر مجرمین شود. گفتنی است که بدانید، عین‌القضات همدانی، عارف بزرگ و مشهور هم در اثر شمع‌آجین کردن، شکنجه شد و به قتل رسید.

4. چنگال هرتیک

چنگال هرتیک (Heretics fork)، یکی از اسباب شکنجۀ خیلی قدیمی بوده که شامل یک قطعۀ فلزی [چنگال دو شاخه] می‌شده است. این چنگال که از بالا و پایین 2 شاخۀ تیز داشت، به یک بند متصل می‌شد تا وحشتناک‌ترین درد را به قربانی تحمیل کند. در این روش از بدترین شکنجه های دنیا، یک سر چنگال را به زیر چانه قربانی و سمت دیگر را در جناغ سینه او قرار می‌دادند و سپس او را از سقف آویزان می‌کردند.

بندِ چرمیِ تعبیه‌شده در این ابزار وحشیانه باعث می‌شد که چنگال در اطراف سر و گردن قربانی محکم شود و تکان نخورد. اگر سر قربانی به پایین میفتاد، شاخک‌های تیز چنگال، سینه و گلوی او را سوراخ می‌کردند. رخ‌دادن این مورد از آن دسته اتفاقاتی بود که دیر و زود داشت ولی سوخت و سوز نداشت. بلاخره فرد زندانی یک‌جایی تحملش تمام می‌شد و دیگر نمی‌توانست وزن سرش را طاقت بیاورد و اتفاقی که نباید، میفتاد!

5. استعمال بطری شیشه‌ای به زنان زندانی

این شکنجه یکی دیگر از بدترین شکنجه‌های ایرانی بوده که متعلق به سازمان ساواک و دورۀ حکومت پهلوی دوم است. در این روش از شکنجه که غیرانسانی‌ترین شکنجه در زندان‌های شاه محسوب می‌شد، بطری یا شیشه نوشابه را درون مقعد زندانی فرو و او را همان‌طور به حال خودش رها می‌کردند. این روش شکنجه علاوه‌بر درد بسیار شدیدی که داشت، پس‌از چند روز باعث عفونت در ناحیه مقعد و روده‌ها می‌شد و زندانی را تا کام مرگ می‌کشاند. بیشتر قربانیان این شکنجه غیرانسانی، از تعریف کردن آن شرم دارند، اما بی‌شک می‌توان آن را در لیست بدترین شکنجه‌های ایرانی قرار داد.

دکتر هلدمن (Dr. Holdman)، وکیل‌مدافع ناظر کنفدراسیون و نمایندۀ سازمان بین‌الملل در دادگاه تجدیدنظر پرویز نیکخواه [زندانی دورۀ ساواک]، در دسامبر1965 [1343خورشیدی] در یک گزارش این‌طور می‌نویسد:

«ساواک، یک بطری شیشه‌ای را در مقعد زندانی فرو کرد و سپس، مسئولین زندان مجبور شدند که او را به‌دلیل شکستگی بطری در مقعد، جراحات شدید و عفونت به بیمارستان منتقل کنند.»

اگر یک شکنجه‌گر ساواکی می‌خواست یک زندانی را خیلی زیاد اذیت و شکنجه کند، پس‌از وارد کردن بطری شیشه‌ای درون باسن زندانی، کاری می‌کرد که بطری در مقعد بشکند. در چنین شرایط وحشتناکی، زندانی آن‌قدر مجروح می‌شد که تقریبا مرگ او حتمی بود.

6. به سیخ کشیدن انسان

به سیخ کشیدن قربانیان البته نه روی یک ابزار فلزی، بلکه روی چوب (Impalement)، ازجمله بدترین شکنجه‌های دنیا در رومانی باستان بود. کسانی که در رومانی قدیم، به اعدام محکوم می‌شدند، می‌بایست روی یک تیرک چوبی نوک‌تیز و ضخیم می‌نشستند.

وقتی‌که تیرک به‌صورت عمودی بالا می‌رفت، قربانی به‌دلیل سنگینی وزن خود از تیرک به پایین سُر می‌خورد. نکته بسیار دردناک قضیه اینجاست که سه‌روز طول می‌کشید تا قربانی بمیرد و در این مدت، تیرک از مقعدش فرو می‌رفت و از دهانش بیرون می‌زد. در رومانی، اعتقاد بر این بود که این نوع اعدام، محبوب‌ترین روش تنبیه و اعدام ولاد شمشیرباز (Vlad the Impaler) است. این حاکم خون‌خوار، بیش از 20 هزار نفر را همین‌طور به‌چوب ‌آویخت و هم‌زمان با غذا خوردنشان، آزار و درد کشیدن آن‌ها را تماشا می‌کرد.

7. طوق تیغی

ابزار شکنجه گردن (Neck tortur e)، نوعی آزمون استقامتی بود که شامل قلاب‌کردن گردن قربانی به دستگاه چوبی یا فلزی مخصوص می‌شد. این قلاب مثل یک طوق پُرتیغ به‌گردن قربانی میفتاد. بی‌رحمانه‌بودن این نوع از بدترین شکنجه های دنیا در این است که قربانی تا چندین و چند روز نمی‌توانست غذا بخورد و یا سرش را پایین بیاورد. این تکنیک آزار و عذاب، ازجمله شکنجه های قرون وسطی در اروپا محسوب می‌شد.

8. وان مرگ

وان مرگ (The tub)، ازجمله رقت‌انگیزترین و البته خلاقانه‌ترین روش‌های شکنجه‌گری در دوران باستان محسوب می‌شود. در این روش، قربانی را با دستانی بسته، درون یک وان چوبی قرار می‌دادند و فقط سر او را بیرون می‌گذاشتند. سپس سر و صورتش را آغشته به شیر و عسل می‌کردند تا داستان شکنجه‌ و عذاب او شروع شود.

طولی نمی‌کشید که مگس‌ها و حشرات دیگر شروع به‌تغذیه از بدنِ شیرین قربانی می‌کردند تا او درنهایت متلاشی شود. غذا‌خوراندن به فرد قربانی، مهم‌ترین کار برای جلادان به‌حساب می‌آمد. این‌کار باعث می‌شد که قربانی در مدفوع خود بنشیند و غرق شود. چند‌روز پس از بدتر شدن این شرایط، حشرات و کرم‌ها بدن قربانی را می‌بلعیدند و او زنده‌زنده رنج می‌برد و می‌پوسید. مرگ با این شکنجه، یکی از رقت‌انگیزترین انواع مرگ‌هایی بوده که بشر تابه‌امروز به‌خود دیده است.

9. فشار دادن سوزن زیر ناخن

حتی احساس کردن اینکه یک تکه چوب تیز و خیلی کوچک هم زیر ناخنتان بماند و درد سوزناکی را ایجاد کند هم تحمل‌ناپذیر است. چه برسد به قرار دادن سوزن زیر ناخن و ادامۀ شکنجه‌های شیطانی‌تر پس‌از آن! یکی دیگر از بدترین شکنجه‌های ایرانی که باز هم در دورۀ ساواک انجام می‌شد، فشار دادن سوزنی بود که زیر ناخن یا ناخن‌های زندانی قرار می‌دادند. ساواکی‌ها معمولا این روش را زمانی انجام می‌دادند که زندانی اعتراف نمی‌کرد یا اصطلاحا مُقُر نمی‌آمد.

یکی از زندانیانی که توانست از دست بدترین شکنجه‌های ایرانی در زمان ساواک جان سالم به‌ در ببرد، در یکی از خاطرات خود این‌گونه گفته: «شکنجه‌گر من شخصی با نام فامیلی اسماعیلی بود که از شکنجه کردن زندانیان خیلی زیاد لذت می‌برد. این شکنجه‌گر دیوانه، عادت داشت که پس‌از فشار دادن سوزن زیر ناخن، ته سوزن‌ها را با فندک داغ کند تا درد تا مغز استخوان زندانی برود.» با انجام این شکنجه، همۀ ناخن‌های زندانی پس‌از چند روز سیاه می‌شدند و از ریشه می‌افتادند.

10. تابوت شکنجه

تابوت شکنجه (Coffin torture)، یکی دیگر از بدترین شکنجه های دنیا در قرون وسطی محسوب می‌شد. در این روش از شکنجه، قربانی را داخل یک قفس فلزی بزرگ قرار می‌داند که تقریبا به‌اندازۀ بدن انسان طراحی شده بود. قربانیانی که چاق بودند و اضافه وزن داشتند، بیشتر شکنجه می‌شدند؛ چرا که قفسه‌های کوچک‌تری برایشان درنظر گرفته می‌شد. در این روش از بدترین شکنجه های دنیا، تابوت را از درخت یا چوبۀ دار آویزان می‌کردند تا زمانی‌که پرندگان مرده‌خوار برای تغذیه از بقایای بدن قربانی، به‌سراغش بیایند. درنهایت بعد از چند هفته که دیگر چیزی به‌جز استخوان‌های فرد شکنجه‌شونده باقی نمی‌ماند، تابوت پایین آورده می‌شد.

11. به صلیب کشیدن

به صُلابه کشیدن (Crucifixion)، یکی از شناخته‌شده‌ترین و البته بدترین شکنجه‌های دنیا تلقی می‌شود که به‌دلیل مصلوب‌شدن حضرت عیسی مسیح مشهور شده است. در این روش از شکنجه، شخص محکوم را به یک صلیب چوبی بزرگ میخکوب و یا می‌بندند و او را تا زمان مرگ [تا چندین روز] در همان حالت رها می‌کنند.

12. محرومیت از خواب

محرومیت از خوابیدن، یکی دیگر از بدترین شکنجه‌های ایرانی و حتی بین‌المللی است که با هدف اعتراف گرفتن اجباری از زندانیان انجام می‌شود. این شکنجه، در بین شکنجه‌گرها و مأموران سازمان اطلاعات مرکزی ایالات متحده آمریکا یا سیا (CIA) هم به ‌کار گرفته شده. در این نوع شکنجه روانی که کم‌کم به شکنجۀ جسمی تبدیل می‌شود، زندانی را به‌زور تا چند روز [معمولا یازده روز] بیدار نگه می‌دارند. می‌توانید تصور کنید که 11 روز بیدار ماندن یعنی چه؟ کافی است امشب را تا صبح نخوابید و صبح روز بعد، خودتان را به‌زور بیدار نگه دارید. آن‌وقت متوجه خواهید شد که محرومیت از خواب حتی برای چند ساعت هم زیاد است، چه برسد به چند روز!

در این روش شکنجه، معمولا زندانی را به چند زنجیر می‌بندند تا اگر کمی خواب‌آلود شد یا خوابش برد، زنجیرها را هم‌زمان به عقب بکشند تا او بیدار بماند. همچنین، در روش دیگری که زندانی زنجیر نمی‌شد، اگر می‌خوابید یا حالت خوابیدن به خود می‌گرفت، زندانبان یا شکنجه‌گر روی او آب سرد می‌ریخت تا خوابش نبرد. بسیاری از زندانیانی که در اثر محرومیت از خواب شکنجه می‌شدند، پس‌از برگشتن به زندگی عادی با مشکلات روحی و روانی شدیدی دست‌وپنجه نرم می‌کردند.

13. آیرون میدن یا دوشیزه آهنین

اگر به‌شکل این ابزار نگاهی بیندازید و ندانید که این یک ابزار شکنجه‌گری است، شاید از این‌که در حال تماشای یک تابوت زیبا و فلزی هستید، لذت ببرید. اما اشتباه نکنید؛ چرا که این ابزار شکنجه یک کابین آهنی با درب لولایی و فضای داخلی بسیار محدود است. این تابوت که ظاهرش برخلاف باطنش، زیباست، قربانی را سفت ‌و سخت درون خودش نگه‌می‌دارد.

وقتی‌که قربانی در داخل آیرون میدن قرار می‌گیرد، توسط میخ‌های فولادی و آهنین که از هر جهت بیرون زده‌اند، میخکوب می‌شود و قادر به حرکت نخواهد بود. سرآخر، لبه‌های دندانه‌دار این کابین آهنی وارد بدن قربانی می‌شوند و در همین‌حال، بازجو یا جلاد او را بازجویی می‌کند. اگر قربانی، جواب مدنظر بازپرس را ندهد، آن‌قدر آن‌جا می‌ماند تا بمیرد.

14. گهواره یهودا

گهواره یهودا (Judas cardle)، ازجمله بدترین شکنجه های دنیا محسوب می‌شود که کمی شبیه به چوب‌بست است البته فقط کمی. مجازات و شکنجه در این روش با نشستن قربانی روی گهواره‌ای هرمی‌شکل شروع می‌شود. درادامه، قربانی را با طناب‌هایی که از قبل به بدن او بسته‌اند، به‌سمت پایین می‌کشند تا مقعد او به‌آرامی نزدیک نوک بسیار تیز این ابزار شود.

در این شکنجه، قربانی معمولا برهنه و بدون‌لباس است و نوک تیز گهواره یهودا به‌هیچ‌وجه شُسته و یا ضدعفونی نمی‌شود. این لخت‌مادرزاد‌بودن به‌خاطر تحقیر و خفت‌دادن فرد شکنجه‌شونده بوده است. به‌عبارت ساده‌تر، بسیاری از قربانیان به‌دلیل عفونت ناشی از برخورد مقعد با نوک تیز و کثیف این ابزار، کشته می‌شدند.

15. میل داغ کشیدن به چشم قربانی

کشیدن میل سرخ و داغ‌شده، یکی دیگر از بدترین شکنجه‌های ایرانی در دورۀ شوم شاهان صفوی محسوب می‌شود که قبل‌از اعدام قربانی، روی او انجام می‌شد. طبق کتابی که میرزا بیگ جنابذی در مورد خصوصیات اخلاقی شاهان صفوی نوشته است، به روش‌های شکنجۀ صفوی مثل پوست کندن مجرمین و میل کشیدن به چشم اشاره شده. طبق روایاتی که در مورد این نوع شکنجه شده، در ابتدا حکم توسط شاه صفوی داده می‌شد. سپس، دست‌ها و پاهای قربانی بدبخت را با زنجیر می‌بستند و پلک‌های او را با انگشتان دست، از هم جدا نگه می‌داشتند تا چشم‌هایش کاملا باز باشد.

در ادامه، یک میله یا آهن باریک را که از قبل روی آتش گداخته قرار داده بودند تا سرخ و آتشین شود، روی چشم‌هایش می‌کشیدند. این روش که معمولا قربانی در اثر جراحات و درد شدید، زیر آن جان می‌داد، ازجمله بدترین شکنجه‌هایی بود که توسط شکنجه‌گران ایرانی اجرا می‌شد.

16. آب‌پاش سُربی

آب‌پاش سربی (Lead sprinkler)، معمولا به‌وسیلۀ روغن داغ، آب جوش، سرب مذاب و یا قیر پُر می‌شد. جلاد، با چکاندن محتویات این ابزار روی معده، چشم‌ها و یا سایر اندام‌های بدن قربانی، او را تا حد‌ممکن شکنجه می‌کرد. نهایتا با استفاده از همین وسیله، نقرۀ مذاب را روی چشمان قربانی می‌ریختند تا علاوه‌بر تحمل درد بسیار شدید، او را به هلاکت برسانند. به‌خاطر زجرکش‌شدن فرد زیرشکنجه، از آب‌پاش سربی به‌عنوان یکی از بدترین شکنجه های دنیا نام برده می‌شود.

17. تجاوز خرس نر به زن و دختر زندانی

از نظر سختی شکنجه‌ها، دورۀ حکومت پهلوی هم دست‌کمی از دوران قاجاریه ندارد و یکی دیگر از بدترین شکنجه های ایرانی مربوط به همین بازۀ زمانی بوده که توسط سازمان ساواک اجرا می‌شد. یکی از این روش‌های شکنجه که ازجمله شکنجه‌های روانی [برای زندانی] و جسمی [برای بستگان زندانی] به حساب می‌آمد، تجاوز خرس نر به زن و دختر زندانی بود. در آرشیو دولتی انگلستان که حاوی پرونده‌ای دربارۀ شکنجه‌های ایرانی در دوران پهلوی [سال 1957] است، در مورد به‌کارگیری یک خرس نر برای گرفتن اعتراف از یک زندانی توده‌ای بوده است. البته، رئیس ساواک بعدها این جریان را تکذیب کرد و گفت آن خرس متعلق به پسر تیمسار حاج‌علی کیا بود که به پسرش هدیه داده بود و اصلا به زندانی تجاوز نکرده است!

البته، داستان‌های هولناک‌تری هم در رابطه با بدترین شکنجه های ایرانی مخصوصا همین تجاوز خرس به خانوادۀ زندانی هم نقل شده است. مثلا در یکی از زندان‌های ساواک در دوران پهلوی، خرس نر و زن یا دختر زندانی را وارد زندان می‌کردند. سپس، زن و دختر زندانی را برهنه کرده و آن‌ها درست جلوی چشمان زندانی که دست‌وپاهایش زنجیر شده بود، در اختیار خرس وحشی قرار می‌دادند. خرس هم تسلیم غریزه و خوی وحشی‌گری‌اش می‌شد و تا وقتی که زندانبان جلوی او را نمی‌گرفت به تجاوز ادامه می‌داد. زندانبان هم زمانی جلوی خرس وحشی را می‌گرفت که زندانی به کارهایی که کرده یا نکرده بود، اعتراف کند.

18. گیوتین

گیوتین، از یک تیغ تیز متصل به طناب تشکیل شده که روی یک چارچوب اصلی سوار می‌شود. فرد آدمکش، با کشیدن بند گیوتین، تیغۀ آن را آزاد و پایین می‌انداخت. این درحالی بود که انسان بخت‌برگشته، روی تختۀ کفی این ابزار شکنجه، دراز کشیده بود.

 همواره از گیوتین به‌عنوان یکی از دردناک‌ترین روش‌های اعدام و بدترین شکنجه‌های دنیا یاد می‌شود. درنهایت سر قطع‌شدۀ قربانی در اصابت با تیغۀ گیوتین، در پیش‌پای حضار می‌افتاد و خون از رگ‌های بریده‌شدۀ او به‌بیرون فواره می‌زد. جالب است بدانید که گیوتین در زمان خودش، به‌عنوان انسانی‌ترین روش اعدام درنظر گرفته می‌شد. شاید بتوان دلیل این‌مورد را این دانست که گیوتین شکنجۀ خاص یا زجرکُشی نداشت و قربانی را درلحظه می‌کشت.

19. طناب شکنجه

در بین تمامی روش‌های بدترین شکنجه های دنیا، طناب شکنجه به‌عنوان راحت‌ترین ابزار برای تحمیل درد به قربانی به‌شمار می‌رفت. در این روش، فرد نگون‌بخت را با استفاده از طناب به درخت می‌بستند و او را در معرض دید حیوانات‌وحشی قرار می‌دادند تا زنده‌زنده دریده شود.

یکی‌دیگر از شکنجه‌های منجر به اعدام قربانیان که با استفاده از این ابزار انجام می‌شد، وصل‌کردن شخص به یک یا چندین اسب ‌وحشی بود. وقتی‌که اسب‌ها را تازیانه می‌زدند، هر کدام به یک سمت فرار می‌کردند و درنتیجه این تحرکات، اعضای بدن قربانی در اثر کشش طناب‌ها، به‌چندین تکۀ مختلف تقسیم می‌شدند.

20. شکنجه با قفسه

قفسه (The Rack)، به‌صورت ویژه برای جداکردن مفاصل اعضای بدن قربانی طراحی شده بود. این ابزار که از بدترین شکنجه های دنیا بوده، شامل یک قاب چوبی با دو طناب در قسمت بالا و دو طناب در قسمت پایین می‌شده. دست‌ها و پاهای قربانی به‌وسیلۀ طناب به چهارسوی قفسه بسته می‌شد و شکنجه‌گرها شروع به چرخاندن دسته‌های این ابزار می‌کردند. چرخاندن این دو دسته‌، باعث چرخش میله‌هایی می‌شد که دست و پاها با طناب به‌آن بسته شده بودند. کشیده‌شدن طناب‌ها همانا و فشار روی مفاصل بدن قربانی همانا!

درنهایت، اندام و اعضای بدن قربانی، ازهم جدا می‌شدند و شکنجه‌گر، چرخاندن دسته را تا جداسازی همۀ مفاصل، ادامه می‌داد. در این مدل شکنجه معمولا بدن فرد از ناحیۀ کمر متلاشی می‌شد.

21. پاره‌کننده زبان

پاره‌کننده زبان یا Tongue tearer، ابزار شکنجه‌گری ویژه برای بریدن زبان قربانی تلقی می‌شد. شکنجه‌گر با استفاده از دستگاهی به‌نام دهان‌بازکن (pilliwinks)، دهان قربانی را به‌زور باز نگه می‌داشت. سپس بافت زبان فرد را با استفاده از پاره‌کنندۀ زبان، قطعه‌قطعه می‌کرد. نهایتا وقتی‌که بخشی از زبان قربانی دربین پیچ‌های این ابزار به‌صورت محکم بسته می‌شدند، زمان فشاردادن نهایی بود و زبان شخص بخت‌برگشته از جا کنده می‌شد!

22. اشکلک شَست

یکی از وحشیانه‌ترین و بدترین شکنجه های دنیا با استفاده از این ابزار انجام می‌شد. اشکلک شست که با‌عنوان پیلی‌وینکس (Pilliwinks) هم شناخته می‌شد، وسیله‌ای بود با چندین کاربرد. این ابزار دارای قطعات مخصوص برای له‌کردن انگشتان دست و پا بود. قطعات کوچک‌تر برای انگشتان استفاده می‌شدند و قطعات بزرگ برای خرد‌کردن زانو و آرنج‌ها. نکتۀ ترسناک ماجرا اینجاست که حتی یک سنگ ویژه، برای شکستن سر قربانی هم تعبیه شده بود که درصورت لزوم به‌کار گرفته می‌شد. این دستگاه چنان دردآور بود که کمتر کسی می‌توانست زیرشکنجه‌اش دوام بیاورد و لب به‌اعتراف باز نکند!

23. کفش سیمانی

کفش‌های سیمانی (cement shoes)، ابزار شکنجه‌ای بود که در دهه‌های اخیر و توسط مافیای آمریکایی طراحی و معرفی شد. از این روش به‌عنوان بدترین شکنجه های دنیا برای اعدام خائنین، جاسوسان و دشمنان استفاده می‌شد. شکنجه‌گر با استفاده از این ابزار، پاهای قربانی را در سیمان قرار می‌داد و پس از خشک‌شدن، او را در آب‌های عمیق پرت می‌کرد. فردشکنجه‌شونده بر اثر سنگینی بتن یا سیمان‌خشک‌شدۀ پاها به‌عمق دریا کشیده و سرآخر غرق می‌شد. طبق گواه غواصان، پیداشدن استخوان‌های این افراد بعد از چندین‌سال‌ در اعماق دریاها، واقعا حال غریبی داشت!

24. چاک‌دهنده سینه

ریپر یا چاک‌دهنده سینه (Breast ripper)، ازجمله بدترین شکنجه‎‌های دنیا تلقی می‌شد که به‌صورت ویژه برای آزار زنان طراحی شده بود. این دستگاه شکنجه به‌نحوی ساخته می‌شد که جراحات زیادی را به‌سینۀ قربانی وارد می‌کرد و باعث ازدست‌رفتن حجم قابل‌توجهی خون می‌شد. در این روش، دستگاه ریپر، روی سینه قرار می‌گرفت تا میخ‌های آن کاملا در گوشت قربانی فرو برود. نهایتا ریپر با‌شدت هرچه‌تمام‌تر کشیده می‌شد و تکه‌های بزرگ گوشت سینه قربانی را هم جدا می‌کرد.

25. قیچی کروکدیل

ابزار شکنجه‌گری قیچی کروکدیل (Corcodile shears)، دستگاه ویژۀ مجازات افرادی بود که قصد ترور پادشاه را داشتند. جلاد بااستفاده از این قیچی شکنجه، اندام‌های بدن قربانی را با‌کمال بی‌رحمی و شقاوت جدا می‌کرد. دهانه‌های این قیچی بزرگ، دقیقا شبیه به سر و آروارۀ یک کروکدیل طراحی شده بودند. در حین شکنجه، انگار واقعا یک حیوان وحشی در حال تکه‌تکه کردن قربانی بود.

26. شکنجه با موش

این تکنیک شکنجه، احتمالا در صدر جدول بدترین شکنجه های دنیا قرار دارد؛ چرا که مملو از خون، دریده‌شدن و بیرون‌ریختن دل ‌و رودۀ قربانی بود. در این روش، یک قفس را روی بخشی از بدن قربانی [معمولا شکم] قرار می‌دادند و آن را با جوندگان بزرگ مثل موش، پُر می‌کردند. سپس گرمای زیادی را به این موش‌های جونده می‌دادند تا با دریدن شکم قربانی، وارد بدنش شوند و از گرما فرار کنند.

حالا خودتان تصور کنید؛ چه صحنۀ وحشتناکی از دریده‌شدن شکم قربانی به‌وجود می‌آمد! آن‌هم در شرایطی که قربانی با دست‌وپاهای بسته‌شده، شاهد دریده‌شدنش توسط موش‌هاست. این شکنجه درد واقعا وصف‌ناپذیری را برای شخص قربانی داشت. اگر سریال گیم آف ترونز (Game of Thrones) را دیده باشید در سکانسی از فصل دوم، زندانیان را با استفاده از این روش شکنجه می‌کردند!

27. صندلی شکنجه

صندلی شکنجه (The chair of torture) که با‌عنوان صندلی یهودا (The Judas chair) هم شناخته می‌شود، به‌عنوان یکی از بدترین شکنجه های دنیا تا سال 1800 در اروپا استفاده می‌شد. این صندلی از آهن ساخته و سطح آن با 500 الی 1500 میخ مخصوص و تسمه محکم برای مهار قربانی، پوشیده شده بود. جالب است بدانید که از این روش به‌عنوان ترساندن و اعتراف گرفتن از قربانیان استفاده می‌شد.

28. چرخ شکنجه

دستگاه چرخ شکنجه، ابزاری متفاوت برای جداکردن اعضای بدن قربانی از هم‌دیگر بود. یکی از دلایلی که این ابزار را به‌عنوان بدترین شکنجه های دنیا محسوب می‌کند، این است که اعضای بدن به پره‌های یک چرخ چوبی بسته می‌شدند. سپس شکنجه‌گر چرخ را به‌آرامی می‌چرخاند و هم‌زمان با یک چکش آهنی روی اعضای بدن قربانی می‌کوبید. این کار آن‌قدر ادامه پیدا می‌کرد تا اعضای بدن کاملا جدا شوند و درنهایت، قربانی روی چرخ رها می‌شد تا جان دهد.

29. افسار آهنی

یکی از خلاقانه‌ترین و بدترین شکنجه های دنیا، استفاده از افسار آهنی (Scold’s Bridle) بود که یک ابزار اروپایی متعلق به قرن 16 و 17 میلادی محسوب می‌شود. از این ابزار برای شکنجه، تأدیب و تحقیر قربانیان استفاده می‌شد؛ مخصوصا افرادی که رفتارهای ناهنجار داشتند. برای مثال، این افسار آهنین را به مردان یا زنانی که دعوا و غیبت می‌کردند و یا دروغ می‌گفتند، می‌بستند و آن‌ها را در یک مکان عمومی می‌چرخاندند. بعضی از این افسارهای آهنی دارای دهانۀ میخ‌دار بودند که از صحبت‌کردن قربانی هم جلوگیری می‌کردند. استفاده از این ابزار شکنجه، یکی از کارآمدترین راه‌های ادب‌کردن مجرمان بود.

30. اره شکنجه

اره شکنجه (Saw torture)، دردناک‌ترین ابزار برای قطعه‌قطعه کردن قربانی محسوب می‌شد. در این روش، ابتدا قربانی را وارونه آویزان می‌کردند تا تمام خون بدن به‌سمت سر او جاری شود و در حین شکنجه هوشیار باشد. سپس، شکنجه‌گرها بدن او را از وسط به 2 نیم تقسیم می‌کرد تا قربانی، نصف‌شدنش را با تمام وجودش احساس کند. اکثر شکنجه‌گران، اره را تا شکم قربانی می‌کشاندند و او را به‌همان حال رها می‌کردند. در این‌صورت عذاب شکنجه‌اش طولانی‌تر می‌شد و دیرتر می‌مرد

31. Scavenger’s Daughter

این ابزار وحشیانه، در دورۀ زمامداری هِنری‌هشتم در قرن شانزدهم میلادی اختراع شد. طبق گفته‌ها این روش از بدترین شکنجه های دنیا مخصوص سر لئونارد اسکفینگتون (Sir Leonard Skeffington) به‌شمار می‌رفت. او این روش را برای شکنجۀ زندانیان تحت‌امر خود ابداع کرده بود.

این ابزار شامل یک قفسۀ فلزی برای غل‌وزنجیر کردن گردن، دست‌ها و پاهای قربانی بود که درنهایت، او را در جایگاه A‌مانندی محبوس می‌کرد. دستگاه شکنجه Scavenger’s Daughter به‌نحوی طراحی شده بود که قربانی در مدت‌زمان طولانی، عذاب وحشتناکی را تحمل می‌کرد و معمولا هلاک می‌شد.

32. قاپوق

قاپوق یا Pillory، در مقایسه با سایر ابزارهای بدترین شکنجه های دنیا، نسبتا بهتر بود و درد کم‌تری را به‌قربانی تحمیل می‌کرد. به‌عبارت ساده‌تر، این ابزار برای ایجاد جراحات مرگ‌بار و یا به‌قصد کشتن قربانی ساخته نشده بود و صرفا به‌منظور تحقیر قربانی استفاده می‌شد. دست‌ها و سر قربانی را در قاب چوبی این ابزار قفل می‌کردند و اجازه می‌دادند که سایرین برای تماشا و تحقیر او پیش بیایند.

اگرچه این ابزار به‌خودی خود باعث مرگ قربانی نمی‌شد، اما گاهی تماشاچیان آن‌قدر سنگ و سایر اشیا را به‌سمت قربانی پرتاب می‌کردند که او جان خود را از دست می‌داد. این نوع از بدترین شکنجه های دنیا در دورۀ قرون‌وسطی مورداستفاده قرار می‌گرفت، تا این‌که سرانجام در سال 1837 در بریتانیا غیرقانونی اعلام شد.

33. کیسه شکنجه یا پونا کولی

پونا کولی (Poena Cullei)، به پوست‌های دباغی‌شده‌ای گفته می‌شد که معمولا در منطقۀ مراکش کنونی [مغرب] تولید و صادر می‌شدند. ترسناک‌ترین نقش کیسه‌های شکنجه که با عنوان پونا کولی شناخته می‌شوند، شکنجۀ اختصاصی افرادی بود که مرتکب گناه بزرگی مثل قتل والدین می‌شدند. پونا کولی ازجمله بدترین شکنجه‌های دنیا محسوب می‌شود که در روم باستان رواج بیشتری داشت و اگر مجرم، پدر و مادر و یا یکی از اعضای خانواده‌اش را به قتل می‌رساند، او را با این روش، شکنجه و اعدام می‌کردند.

برای شکنجۀ فرد محکوم با پونا کولی، در ابتدا چند حیوان ازجمله سگ، میمون، مار و خروس را در کیسۀ دباغی‌شدۀ بزرگی می‌انداختند. سپس، فرد محکوم را داخل این گونی پوستین کرده و همۀ منافذ آن را می‌دوختند. در نهایت، کیسۀ پونا کولی را به آب می‌انداختند تا قاتل ضمن غرق شدن، توسط حیوانات وحشی داخل کیسه، تکه‌پاره و دریده شود.

34. ون‌های سیار برای اعدام

ون‌های اعدام یا اصطلاحا Execution vans، شاید ظاهرا ابزار اجرای عدالت به نظر برسند، اما در اصل یکی از انواع بدترین شکنجه های دنیا محسوب می‌شوند. کشور چین، برای اینکه مجازات اعدام را برای جنایت‌کاران و محکومان سریع‌تر اجرا کند، واحدهای سیار یا ون‌های اعدام را طراحی کرده است. چین، یکی از کشورهایی است که بیشترین تعداد اعدام سالیانه را در بین سایر کشورهای دنیا دارد. جرایمی نظیر کلاهبرداری، فرار مالیاتی، آتش‌سوزی و فحشا ازجمله کارهایی هستند که مجازاتشان در چین، اعدام است.

درحال‌حاضر، ماشین‌‌هایی که شبیه به ون‌های معمولی پلیس هستند، در جاده‌ها مستقر شده‌اند. بیش از یک دهه از استقرار این ون‌ها در چین می‌گذرد و به این دلیل طراحی شده‌اند که عدالت همراه با شکنجه را به صحنه‌های جنایت نزدیک‌تر کنند. به عبارت ساده‌تر، اگر قرار است محکومی را در یک نقطه از چین اعدام کنند، نیازی به صرف هزینۀ اضافی برای جابه‌جایی آن نیست و کافی‌ست که از طریق مجاری قانونی به یکی از این ون‌ها بروند.

مقامات چینی می‌گویند که این ون‌ها جزو بدترین شکنجه‌های دنیا نیستند و علاوه‌بر ارزان بودن، انسانی‌تر از روش‌های سنتی اعدام محسوب می‌شوند. این درحالی است که به‌تازگی مشخص شده برخی از ماموران اجرای احکام، درون ماشین و پیش از کشتن مجرم، او را به راه‌های مختلف شکنجه می‌کنند و آزار می‌دهند. طبیعتا چون متهم دیگر زنده از آن ماشین بیرون نمی‌آید، نمی‌تواند به کسی بگوید که ماموران پلیس چه بلاهایی، قبل از مرگ، سرش درآورده‌اند. این ون‌ها معمولا مجهز به انواع ابزارهای شکنجه و داروهای لازم برای تزریق و کشتن هستند و متاسفانه دست ماموران هم در این زمینه باز است.

35. زنده‌زنده جوشاندن

جوشاندن، در دنیای امروز فقط به پخت‌وپز غذا و موضوعات این چنینی مربوط می‌شود. اما همین کار در قرن‌های گذشته ازجمله بدترین شکنجه های دنیا از شرق آسیا تا انگلستان به‌شمار می‌رفت. برای زنده‌زنده جوشاندن، در ابتدا محکوم را لخت می‌کردند و سپس او را در یک دیگ یا قابلمۀ بزرگی که درحال جوش بود، می‌انداختند. مایع جوشان داخل دیگ‌های بزرگ لزوما آب نبود و بسته به جرم محکوم، از روغن و حتی قیر هم استفاده می‌شد.

جالب است بدانید که در وحشتناک‌ترین حالت این شکنجه، فرد مجرم را درون آب خنک قرار داده و سپس حرارت را کم‌کم افزایش می‌دادند تا به نقطۀ جوش برسد. این روش شکنجۀ بی‌رحمانه و خیلی‌خیلی دردناک معمولا در دورۀ سلطنت هنری هشتم به کار گرفته می‌شد و مجرمان را دو ساعت قبل از اعدام، زنده‌زنده می‌جوشاندند.

36. کشیده شدن دنبالۀ کشتی

کیل‌هالینگ (Keelhauling)، یکی از بدترین شکنجه‌های دنیا برای دریانوردان و ملوان‌ها بود که توسط نیروی دریایی هلند و در اواخر قرن شانزدهم میلادی ابداع شد. در این روش از شکنجه، فرد متخلف را با طناب می‌بستند و آن را از یک سر کشتی به سر دیگر و در زیر آب تا مسافتی طولانی می‌کشیدند. درحالی‌که این روش شکنجه برای کشتن محکومان طراحی نشده بود، اما محکومان معمولا به‌دلیل زخم‌هایی که برمی‌داشتند یا حجم آبی که می‌بلعیدند، جان خودشان را از دست می‌دادند.

بسیاری از محکومان، وقتی با روش کیل‌هالینگ شکنجه می‌شدند، توسط تیرهای انتهای کشتی که کیل (Keel) نام داشتند، تکه‌تکه می‌شدند. آن‌هایی هم که از زیر این نوع از بدترین شکنجه‌های دنیا جان سالم به در می‌بردند، باید ادامه زندگی‌شان را با زخم‌هایی سپری می‌کردند که نه خوب می‌شدند و نه دردشان کم می‌شد!

37. جدا کردن گوشت از پوست بدن

لینگ چی (Ling Chi)، یکی دیگر از بدترین شکنجه‌های دنیا به شمار می‌رود که با عناوینی همچون «برش آهسته یا slow slicing» و «مرگ با هزاران برش یا death by a thousand cuts» هم شناخته می‌شود. در این روش شکنجه که مختص کشور چین بود، ابتدا محکوم را به یک تیر چوبی بزرگ می‌بستند و سپس تکه‌های پوست و یا اندام‌های او را به‌تدریج و یکی‌یکی از هم جدا می‌کردند.

در نهایت، با برش قلب و یا بریدن سر محکوم، او را اعدام و از دردهای استخوان‌خراش این شکنجه خلاص می‌کردند. لینگ چی یکی از بدترین شکنجه‌های دنیا در اوایل قرن دهم محسوب می‌شد که نزدیک به هزار سال کاربرد داشت و خوشبختانه در سال 1905 برای همیشه منسوخ شد.

38. له شدن زیر پای فیل

له کردن محکوم زیر پاهای یک فیل عظیم‌الجثه یکی از روش‌های عجیب‌غریب برای شکنجه و اعدام کردن بود که هیچ بحثی دربارۀ اثربخشی آن نیست! به عبارت ساده‌تر، برخلاف سایر روش‌های شکنجه‌گری که شاید چند درصد احتمال زنده ماندن محکوم وجود دارد، در این روش هیچ شانسی برای ادامۀ زندگی فرد مفروض نیست. له شدن زیر پای فیل ازجمله بدترین شکنجه های دنیا، مختص مناطقی بود که فیل در آنجا وجود داشت؛ مثل هند، ایران، جنوب و جنوب‌شرقی آسیا. نکتۀ ترسناک‌تر ماجرا آن است که برای اینکه فیل‌ها با دقت کامل، محکوم را زیر پاهایشان له کنند، آموزش داده می‌شدند تا این مراسم تاحد‌امکان وحشیانه و بی‌رحمانه انجام شود.

39. اعدام ساختگی

فئودور داستایوفسکی [نویسندۀ بزرگ روسی]، در سال 1894، وقتی به خودش آمد که قرار بود به دلیل فعالیت‌های سیاسی‌اش به تیرباران محکوم شود. البته، این اعدام هرگز انجام نشد و او را برای ادامه محکومیتش به اردوگاه کار اجباری بردند. اما ترس از اجرای آن همیشه در جان داستایوفسکی ماند. آن‌چنان که ردپای این شکنجۀ روانی را می‌توان در رمان‌های بعدی او مشاهده کرد. به چنین صحنه‌ها و سناریوهای قضایی، اصطلاحا اعدام ساختگی یا Mock Execution گفته می‌شود که ازجمله بدترین شکنجه‌های دنیا به شمار می‌رود.

به‌طور کلی، هر تهدید به مرگی که به کشتن واقعی ختم نشود، در دسته‌بندی اعدام‌های مصنوعی قرار می‌گیرد. برای مثال، در سال 2005، مردی عراقی که به‌دلیل سرقت از یک اسلحه‌خانه بازجویی شده بود، تحت شکنجه قرار گرفت و از او خواسته شد تا یکی از پسرانش را انتخاب کند تا به‌جایش بمیرد. وقتی پسر مورد نظرش را برای اعدام به اطراف ساختمانی دوردست بردند، عمدا به آسمان شلیک کردند تا مرد به‌اشتباه گمان کند، پسرش را کشته‌اند. این نوع شکنجه روحی‌روانی هم ازجمله اعدام‌های ساختگی محسوب می‌شود که معمولا در ارتش‌های کشورهای غربی به‌وفور دیده می‌شود.

40. شکنجه با چرخ‌ متحرک

قدمت بدترین شکنجه های دنیا بیشتر به کشورهای یونان و روم باستان برمی‌گردد که بعدها در اروپای قرون وسطی محبوبیت خاصی پیدا کردند. در دنیای قدیم، از چرخ‌های بزرگی برای شکنجه استفاده می‌کردند که در آن، دست‌وپای محکومان را به پره‌ها می‌بستند و چرخ را در یک سراشیبی رها می‌کردند. این چرخ آن‌قدر می‌رفت و غلت می‌خورد تا تمام استخوان‌های محکوم خُرد شوند و او جان دهد.

البته، این نوع از بدترین شکنجه‌های دنیا بعدا که در اروپای قرون وسطایی رواج پیدا کرد، کمی دستخوش تغییرات شد. در این نوع شکنجه جدید، محکوم به چرخ بسته می‌شد، اما در سراشیبی رها نمی‌شد. بلکه جلاد قبل از ضربه وارد کردن به اعضای حیاتی بدن و کشتن محکوم، اعضای کم‌تر مهم بدن [مثل فک، دنده‌ها و استخوان دست‌وپا] را له می‌کرد تا محکوم شکنجه شود [شکنجه شماره 28]. 

41. تکنیک غرق مصنوعی

القای حس غرق شدن یا تکنیک غرق مصنوعی (Waterboarding) که با نام القای حس خفگی با آب هم شناخته می‌شود، یکی دیگر از بدترین شکنجه‌های جهان است. در این روش، شکنجه‌گر یا بازجو، زندانی را لخت می‌کرد و او را به یک تخته چوب می‌بست. سپس، با قرار دادن سر او در ارتفاع پایین‌تر از پاهایش، پارچه‌ای را روی صورت و سر زندانی می‌انداخت و مدام روی صورت او آب می‌ریخت. با خیس شدن پارچه، امکان نفس کشیدن زندانی از بین می‌‎رفت و او احساس می‌کرد که در یک محیط پر از آب در حال غرق شدن است.

نکتۀ جالب این نوع از بدترین شکنجه‌های ایرانی این است که در ابتدا شاید فکر کنید، زندانی در اثر تنفس پارچه خیس روی صورتش، آب را وارد ریه‌هایش می‌کند. اما این‌طور نیست، چرا که سرش پایین‌تر از بدنش قرار دارد و ریه‌ها پر از آب نمی‌شوند. از این روش شکنجه در سازمان‌های اطلاعاتی فرانسه، ایالات متحده آمریکا و کشورهای خاورمیانه‌ای استفاده می‌شود.

42. زنده‌ زنده خورده شدن توسط چیگین ها

چیگین‌ها، افراد غول‌پیکر، خیلی زشت، وحشی و بی‌رحم بودند که به‌عنوان جلادهای همیشه حاضر در دربار شاهان صفوی زندگی می‌کردند. رسم پرورش و نگهداری چیگین‌ها از زمان حکومت مغول‌ها در ایران باب شده بود و تا عصر صفوی هم ادامه‌دار بود. شاهان صفوی، معمولا برای شکنجه حداکثری قربانیان به چیگین‌ها دستور می‌داند تا قربانی را با دندان‌هایشان تکه‌تکه کنند. در این روش از بدترین شکنجه‌های ایرانی، چیگین‌ها با دستور شاه، روی قربانی می‌افتادند و با دندان‌هایشان، بینی و اندام بدنش را از هم جدا می‌کردند. شاهان صفوی آن‌قدر در خَلق بدترین شکنجه های ایرانی پیشتاز بودند که حتی یک نفر به اسم «جارچی‌باشی» را استخدام کرده بودند تا آن‌ها را تحریک کند تا فرمان قتل یک نفر یا یک خاندان را صادر کنند!

در یکی از داستان‌های عجیب و ترسناک، آقای جارچی‌باشی پس‌از دستگیری شمس‌الدین پاشا، ریش‌های او را با دست‌های خودش از ریشه کند. سپس آن‌قدر از کلمات تحریک‌آمیز استفاده کرد تا شاه صفوی به چیگین‌ها دستور داد تا خانوادۀ شمس‌الدین پاشا را ببلعند! آن‌وقت، چیگین‌ها آن‌چنان به وحشی‌گری دست زدند که از شمس‌الدین پاشا فقط چند تکه استخوان و پارچه‌های لباسش ماند. این وحشی‌گری‌ها آن‌قدر زیاد بود که حتی به بچۀ کم‌سن‌وسال پاشا هم رحم نکردند و او را زنده‌زنده خوردند.

43. کندن پوست قربانیان و پُر کردن آن با کاه

شاهان صفوی، پرچم‌دار بی‌رحمی و خلاقیت در بدترین شکنجه‌های ایرانی بودند. در یکی دیگر از روش‌های شکنجه‌گری صفویان، مخالفان و قربانیان را زنده‌زنده پوست می‌کندند و سپس، در داخل پوست‌هایشان کاه می‌ریختند. در ادامه، اگر قربانی بخت‌برگشته زنده می‌ماند [که ای‌کاش نمی‌ماند] او را جلوی سگ‌های آدم‌خوار می‌انداختند تا از او چیزی جز خونابه و استخوان باقی نماند.

نکتۀ جالب‌تر اینکه هیچ‌کس حق نداشت در زمان اجرای بدترین شکنجه‌های ایرانی در دوران صفوی، چشم‌هایش را ببندد یا از تماشای آن‌ها انصراف دهد. در یکی از نوشته‌های ژان شاردن (Jean Chardin)، جهانگرد فرانسوی، در مورد این قوانین غیرانسانی در دربار شاهان صفوی این‌طور می‌نویسند:

«در زمان اجرای شکنجه پوست کندن و شمشیر زدن، یکی از منجمان اهل گناباد [محمدتقی] که در دربار شاه حاضر بود، چشم‌هایش را بست تا این وحشی‌گری‌ها را تماشا نکند. وقتی شاه صفی یکم [ششمین پادشاه صفوی]، متوجه این کار شد، دستور داد تا چشم‌های محمدتقی را از کاسه بیرون بکشند.»

44. شکنجه با تخم‌ مرغ داغ

یکی دیگر از بدترین شکنجه‌های ایرانی در دورۀ ساواک، استفاده از تخم‌مرغ داغ برای شکنجه و تحقیر کردن زندانیان بود. در این روش شکنجه‌گری، تخم‌مرغ خیلی داغ را روی اندام قربانی قرار می‌دادند تا در ابتدا دچار سوختگی شود. سپس تخم مرغ را در مقعد زندانی فرو می‌کردند تا هم از آن ناحیه دچار سوختگی شود و هم استعمال تخم مرغ باعث عفونت شود. بسیاری از قربانیان این نوع از بدترین شکنجه‌های ایرانی، به‌علت غیرانسانی بودن این روش و خاطرات خیلی بدی که از آن دارند، مایل به تعریف کردن جزئیات آن نیستند.

آیا شما هم از شکنجه لذت می‌برید؟؟

شاید در همین لحظاتی که در حال پرداختن به بدترین شکنجه‌های دنیا هستیم، از تصور این‌که کسی را شکنجه دهید و یا حتی شکنجه شوید، لذت ببرید! تعجب نکنید؛ حتی اگر شما هم جزو هیچ‌کدام از این افراد نباشید، انسان‌هایی هستند که چنین شخصیت‌هایی دارند. آیا تاکنون واژۀ سادیست (Sadist) را شنیده‌اید؟ با شنیدن این کلمه چه‌چیزی به‌ذهنتان می‌رسد؟ کسی که از آزار و شکنجۀ دیگران لذت می‌برد؟ بله، این همان تعریف اولیه‌ای است که در اکثر فرهنگ‌های لغت وجود دارد.

جالب است بدانید که بسیاری از جلادان و پادشاهانی که بدترین شکنجه های دنیا را اختراع و اجرا می‌کردند هم سادیست بوده‌اند. سادیسم، نوعی اختلال شخصیتی است که می‌تواند انسان را تا مرز جنون بکشاند. این میل روانی، کاری می‌کند که آدم از شنیدن جیغ قربانیان، زیر ابزارهای بی‌رحمانۀ شکنجه، لذت ببرد.

راستی نظر شما در مورد ابزارهای شکنجه‌ای که گوشت انسان را تکه‌تکه می‌کنند و جیغ قربانیان را به‌‌آسمان می‌رسانند، چیست؟ در آینۀ قدی اتاق به‌خودتان عمیق‌تر نگاه کنید. اگر پس از چندین دقیقه زل‌زدن به‌خودتان، متوجۀ حضور یک شکنجه‌گر سادیستی شدید، بهتر است که چند ابزار دیگر به بدترین شکنجه‌های دنیا اضافه کنید!

فریاد دل‌خراش، خون، شکنجه و دیگر هیچ!

همان‌طورکه با ابزارها و انواع بدترین شکنجه های دنیا در این مقاله آشنا شدید، حالا به‌خوبی می‌دانید که همۀ آن‌ها متعلق به دوران قرون وسطی و حتی پیش از آن بوده‌اند. با این حال، گاهی پیش می‌آید که آدم دلش می‌خواهد در یک فضای دور از جامعه، کمی هیجان و آدرنالین را با شکنجه‌گرها تجربه کند. مخصوصا وقتی‌که شخصیت آن انسان، سادیستی و حتی مازوخیستی [شخصیتی که از شکنجه‌شدن لذت می‌برد] باشد.

خبر خوب برای علاقه‌مندان به سبک‌های مرتبط با شکنجه‌گری، این است که یک تم از اتاق‌های فرار وجود دارد که باعنوان اتاق فرار اسلشری شناخته می‌شود. در این اتاق‌های فرار، اکتور بازی در نقش یک اسلشر [کسی که عاشق سلاخی و شکنجه است] ظاهر می‌شود و پلیرها را تا حد مرگ می‌ترساند. برای مثال، اتاق فرار پرژ، اتاق فرار جنگل نفرین‌شده و اتاق فرار توهم ازجمله اتاق‌های فرار سبک اسلشری در تهران هستند. البته نگران نباشید، از این اتاق فرارها سالم بیرون خواهید آمد!

اتاق فرار اسلشری : رویارویی با قاتلان جانی (معرفی + رزرو)

شما می‌توانید با مراجعه به سایت اسکیپ زوم (EscapeZoom)، علاوه بر رزرو اتاق فرار مدنظرتان، ژانر و سبک بازی‌های مورد‌علاقه خود را هم بررسی کنید. اسکیپ زوم، جامع‌ترین مرجع رزرو و معرفی اتاق فرار در ایران است که همۀ ژانرهای هیجان‌انگیز را در خود جای داده است. آیا برای مواجهه با دلخراش‌ترین سناریوها و تجربۀ بدترین شکنجه های دنیا در یک اتاق تاریک آماده‌اید؟!