ولنجک . تهران
بازیهای وهمآلود
اتاق فرار وهمآلود بر پایه توهمات ذهنی ساخته میشه؛ جایی که کابوسها، خطاهای دید و تغییرِ مداومِ حقایق بخشی از روند بازیه. بعضی اتاقها با سناریو خاصشون مرز بین واقعیت و توهم رو براتون مبهمتر میکنن و تجربهای غیرقابلپیشبینی میسازن.


اتاق فرارهای وهمآلود تهران
اتاق فرار وهمآلود یه سبک خاص و مرموز از اتاق فراره که تمرکزش روی فضاهای عجیب، گیجکننده و توهمزا هست. توی این اتاقها خبری از تعقیب شدن توسط یه قاتل یا گیر افتادن توی یه خونۀ جنزده نیست، ولی حس میکنی چیزی توی فضا درست نیست، انگار که یه جورایی توی خواب گیر افتادی یا وارد یه دنیای ناآشنا شدی که قوانینش با دنیای واقعی فرق داره.
توی اتاق فرار وهم آلود معمولا همهچیز یه جورایی غیرمنطقیه. ممکنه وارد یه راهرو بشی و وقتی برمیگردی، ببینی راهی که ازش اومدی دیگه وجود نداره! ممکنه ساعتها بگذره ولی حس کنی فقط پنج دقیقه گذشته، یا شاید یه در رو باز کنی و دوباره وارد همون اتاق قبلی بشی. بعضی از این اتاقها از ترفندهای نوری، آینههای مخفی، صداهای عجیبوغریب و جلوههای ویژه صوتی صوتی استفاده میکنن تا ذهنت رو به هم بریزن. هدف این نیست که فقط بترسی، بلکه اینه که حس کنی واقعا گیر افتادی و دیگه مطمئن نباشی که چی واقعی و چی خیالیه.
خیلیها اتاق فرار وهمآلود رو با اتاق فرار فانتزی، تخیلی و دلهرهآور اشتباه میگیرن. اتاق فرار وهمآلود، فانتزی-تخیلی و دلهرهآور هر کدوم یه تجربۀ منحصربهفرد ارائه میدن، اما تفاوتشون توی نوع فضا، حس و حال و تأثیری که روی ذهن بازیکن میذارن خلاصه میشه. اتاقهای وهمآلود بیشتر از همه روی توهم، تغییرات غیرمنطقی و حس گمشدن در واقعیت تمرکز دارن. اینجا نه یه قاتل دنبالت میکنه و نه یه روح از توی تاریکی میپره بیرون، اما همهچی بهشکل عجیبی گیجکننده و ناپایدار احساس میشه.